ملاحظاتی در باب "سیاست های کلی نظام" و توصیه های سیاستی برای نظام سیاست گذاری در جمهوری اسلامی ایران

در این تحقیق استدلال شده است که: اولاً، سیاست کلی نظام معطوف به فلسفه سیاسی حکومت و مسایل مهم و استراتژیک است و لذا به امور کلی و هدایتی نظام مربوط می شود. این وظیفه بر زمین مانده است و به جای آن تدوین سیاست های کلی برنامه (و نه نظام) وجهه همت قرار گرفته است. بر همین اساس ضروری است که به جای تدوین سیاست های پرشمارِ برنامه ای توسط مجمع تشخیص مصلحت، سیاست های هدایتی کلی حداکثر در ده ماده ابلاغ شود و هر سه سال یک بار، با توجه به تحولات جهانی، این سیاست‌ها بازبینی و به روز شود تا مبنایی برای برنامه چهارساله (و نه پنج ساله) هر دولت باشد. انجام وظیفه رهبری در تعیین سیاست کلی (به مفهوم "سیاست های مهم و استراتژیک") نیز در این سند محقق می شود.